Antwoorden op je twijfels

In mijn snelgids ‘In 5 stappen naar een opgeruimd huis en leven met de B.L.O.E.I.-aanpak’ vertel ik op pagina 15 wat de meest voorkomende twijfels zijn als mensen gaan opruimen. 

We vinden vaak dat dingen een goede andere bestemming moet krijgen, het is nog te goed om weg te doen, we kunnen het niet weg doen want we hebben het cadeau gekregen, het heeft tijd en geld gekost en dus is het zonde.

Heel logische gedachten. Alleen weerhouden deze twijfels jou er wel van om daadwerkelijk op te ruimen en dingen weg te doen en blijf jij er vervolgens mee zitten.

En je weet: alles wat je bezit vraagt tijd en energie aan jou. Hier lees je, exclusief voor jou als abonnee, mijn antwoorden op al deze twijfels. 

‘Maar het is nog zo goed!’
Begrijpelijk, maar stel jezelf weer dé drie vragen:
Word ik er blij van?
Krijg ik er energie van?
Vind ik het mooi?

En je weet het: als ook maar op 1 van deze vragen het antwoord ‘nee’ is, mag het echt weg. 

‘Ik kan er nog een ander blij mee maken.’
Misschien. Het is maar de vraag of een ander op jouw spullen zit te wachten. Vraag het eerst, en als het antwoord ‘nee’ is, dan zijn er nog heel veel opties. Bijv.: de kringloop (even bellen van te voren om te checken), aanbieden in Facebookgroepen van je regio waarin spullen voor weinig tot niets worden aangeboden, via gratisaftehalen.nl of biedt het gratis of voor weinig aan op Marktplaats. 
Ik bied regelmatig dingen gratis aan via Facebook en Marktplaats en er zijn altijd mensen die het niet breed hebben die ontzettend blij zijn met jouw spullen. Zo simpel kan het zijn. 

‘Dit heeft veel tijd/energie/geld gekost.’
Ja, die is moeilijk he. Ook al is het mijn beroep, ik worstel zelf ook vaak met deze gedachte waardoor ik ook ga twijfelen. En toch geldt ook hier dé drie vragen.  

‘Ik kan toch niet zo maar alle knutsels/tekeningen wegdoen?’
Ja hoor, dat kan wel! Niet alles, doe ik ook niet, maar je (klein) kinderen zitten er vaak echt niet op te wachten om later dat allemaal terug te krijgen en dat zíj erover moeten beslissen.

Kies de mooiste(n), meest bijzondere, of die een mooie herinnering bij je oproept, uit en gooi de rest in de afvalbak waarin het thuishoort (onze zoon maakt ongeveer 3 kleurplaten/tekeningen per dag; een groot deel daarvan gaat rustig weer de papierbak in zodat we er weer nieuw papier van gemaakt wordt). 
Wil je echt zeker weten dat je niets weg doet dat je kinderen nog willen hebben? Vraag het ze. Eén van de dingen die ik geleerd heb in mijn vak en uit literatuur over mijn vak is dat ogenschijnlijk onbelangrijke dingen van ouders later bij de verdeling van de erfenis ineens een grote emotionele waarde voor de nabestaanden kan hebben. 

‘Dit heb ik gekregen van iemand anders.’
Ook heel begrijpelijk. Deze vinden heel veel mensen lastig. 
Stel jezelf toch weer dé drie vragen. Is het antwoord op 1 van deze vragen ‘nee’, kun je het echt gerust wegdoen. De gever heeft het aan jou gegeven, en dus mag jij er nu over beslissen. 

Waargebeurd voorbeeld

Ik hielp een klant met opruimen en ordenen van een kast. Daaruit kwamen mappen vol met aantekeningen van een zelfontwikkelingstraject dat ze had gevolgd. Dit was dus iets dat veel tijd en energie had gekost. 

Haar eerste reactie was “Oh, wat krijg ik hier een slecht gevoel bij!”
En de beslissing was snel genomen.

Ze had het alleen bewaard vanwege alle tijd en energie die ze erin gestoken had, maar bij het zien ervan kreeg ze geen fijn gevoel. 
Met veel overtuiging verdween het in de vuilniszak.

Dit zijn de momenten die ik het allermooist vind in mijn werk. Meteen, zonder lang nadenken, heeft de klant zelf helder wat er moet gebeuren en neemt er met volledige overgave afscheid van. En nu kost het haar geen energie meer.