15 februari 2023 

 “In 1 van de kamers van het huis voelde ik een wervelwind van energie en dat voelde goed en fijn.”  

Ik zit met de tranen in mijn ogen als ze me dit vertelt, en ik zie, zij ook. Tussen ons in ligt een berg aan paperassen die we aan het uitzoeken en ordenen zijn. 

We komen de verkoopakte van haar vorige huis tegen en ze begint me te vertellen hoe het verkoopproces ging.  Het huis, dat ze gecreëerd had, helemaal passend bij haar identiteit en smaak, dat verkocht moest worden. Dat deed zeer, en nu nog steeds zie ik aan haar. 

Ze was net weduwe en nu kwam die verkoop er ook nog achteraan. 

Na een paar maanden meldden zich een paar potentiële kopers. En zij voelde dat dit ze waren. 

Hoe moeilijk het ook was om dit huis te moeten verkopen, haar veilige haven en fijne plek, ze ging aan de slag, met door het huis te lopen en te voelen dat het goed was en die energie te voelen. 

Het was weer een moment waarin ze afscheid moest nemen van een vorig leven, een leven waarin haar man nog leefde, maar ze ging eraan staan en liet de energie die het huis haar terug gaf door zich heen gaan.

En dat voelde niet eng, dat voelde fijn. 

Natuurlijk, het verdriet was niet weg, en nu ook niet, nu ze me het vertelt. 

Heftige levensgebeurtenissen volgden zich in rap tempo op in haar leven. 

Daar werd ze bij het op orde brengen van haar administratie (die zich verspreid had in kratten en gigantische stapels op verschillende plekken in haar huis) mee geconfronteerd. 

Ik luister naar haar, leef mee, en laat het verdriet er zijn.

Na dat verdriet is er weer wat ruimte, in haar adem, in haar lijf. Een klein beetje. Net genoeg om de volgende stapel papieren op te pakken en uit te zoeken. 

Voor haar voelt het misschien als iets heel kleins, maar de stap die ze maakt is reuzegroot. De administratie werd meer dan 2 jaar terzijde gelegd en genegeerd. Maar nu moet ze eraan gaan staan. Want in haar nieuwe woning waar ze binnenkort naartoe verhuisd ‘wil ik die chaos niet meer’, zegt ze. 

Bij opruimen kom je emoties tegen, en die emoties helpen bij loslaten. 

Het loslaten van dat vorige leven, met een echtgenoot die er niet meer is. 

Loslaten betekent niet vergeten. 

Loslaten betekent niet dat iemand er niet geweest is of niet bestaan heeft.

Loslaten betekent ruimte maken voor jezelf, voor wat jou nog rest van jouw leven en dat ten volle benutten en van genieten. 

Zonder ongewenste ballast, met goede herinneringen en met soms verdriet. 

Ben jij ook weduwe en wil je ook die ballast los gaan laten? Zodat je houdt waar je je lichter en energieker van voelt?

Laat het me weten in de comments met eenof stuur me een persoonlijk bericht op info@lottevanaerle.nl .

Dan boeken we een floating call in en gaan we samen onderzoeken hoe jij je lichter kunt gaan voelen. 

Liefs, Lotte